 regen en sikkel of tijds-teken |
HEXAGRAM
51
De meester zegt:
Toch wilde God zichzelf bevestigen, want de wereld moest zien dat hij
bestond.
Als Abraham in vreugde zijn taak gedaan had en de zoon in vreugde zijn
lot ondergaan had, dan was er een bevestiging dat er een God was. Maar de manier
van Abraham sloeg op niks. En dit is het Oude Testament.
Toen vond God toch dat hij bevestigd moest worden anders zou hij als God
niet blijven voortbestaan en toen doodde God zijn zoon door hem een opdracht te
geven waar in de tijd van de Romeinen natuurlijk de dood als vonnis zou komen.
Toen bewees God dat hij wel in staat was in vreugde zijn zoon te doden. En zijn
zoon, Christus, onderging dit lot als de vanzelfsprekendheid van het leven. En
daarmee legde God in het Nieuwe Testament het spirituele niveau van de mensheid
vast.
Als autobiografie: mijn vader was zo veel puur man dat hij mij op mijn 6e
jaar doodde. Hij was zo bezeten van de wereld en het bereiken van iets daarin en
ik was totaal niet geïnteresseerd in de wereld, alleen in de elementen dat hij
vond dat ik geen karakter had. En reeds op mijn 6e jaar zag ik dat
hij in het totale leven gezien geen karakter had en zei hem dit. Op dat moment
doodde hij mij door mij voluit bewusteloos te slaan als een bokser midden in het
gelaat.
Toen ik bij bewustzijn kwam, zat hij met vrouw binnen te eten. Ik hoorde
het tikken van messen en vorken. In een blije leegte ervoer ik dat ik niets meer
was, en ik ben vanaf mijn 6e niet meer in het gezinsleven ingetreden.
Ik leefde van iedere dag een brood waartoe ik van mijn moeder een kwartje kreeg.
Ik hoefde ook niet mee te doen met de school. Ik heb 4 jaar strafwerk geschreven
door onaangepastheid of door weigering te leren.
Door niets te leren kreeg ik veel meer begrip van de dingen
die eigenlijk niet te bevatten zijn. Het leven ging door en ik zocht daarin
steeds het gevaar. Ik de tropen langs afgronden gaan, ik maakte zelf reeds
kleine bootjes waarmee ik de zee op ging en de haaien om mij heen zag. Er brak
toen kinderverlamming uit waardoor de paar kinderen, er waren hooguit 8 blanke
jongetjes, maanden op plantages afgezonderd werden. Ik leefde in de bomen, op de
mangroven die eindeloos over het water gingen.
Gelukkig kwam toen de oorlog waardoor ik afgevoerd werd naar het
werkelijke gevaar. Met plezier ervoer ik de inslaande granaatscherven om mij
heen en voelde alsmaar het onoverwinlijke omdat ik niets was, en men kan niets
ook niet raken.
In de kampen was geen eten, maar niets hoeft niet te eten, en alle
ziekten die mij overvielen had ik weinig deel aan. Totdat de tbc mij overviel en
die mensen werden afgemaakt, maar als niets liet een Poolse vrouw in opdracht en
met een getekend papier van een Duitse kampbewaakster mij s¢nachts
door de deur ontvluchten en de wereld in gaan.
Die wereld ging ik weer als gevaar leven en later terug gekomen in
Holland wilde ik van geen-een mens iets aannemen of met hen praten.
Ik mocht liggen op de vuilnisbelt en ik mocht in het vuil naar voedsel
zoeken. Daarna kreeg ik in IJmuiden een zeer kleine roeivlet en ik ging in de
golven van de zee en ik viste.
Als niets was ik steeds op de wereld en van oorzaak onbekend kwam ik in
staat te doden. Want in mij was als geest Isaac en Abraham. Ik ging naar het
gekkenhuis omdat de mens voor mij geheel oninteressant was. Ik kreeg een half
jaar een cel waar God mij mijn leven van niets waardig vond om het Zelf te
doden. God doodde mij als zijn zoon en ik werd Christus, verliet het gekkenhuis
en bouwde zelf een groot klooster waar ik in ging en nu nog ben en nooit meer de
wereld heb gezien, zelfs niet het daglicht.
Vier begenadigde meisjes die in intuïtie de regels van het leven in zich
hadden traden ook in dit klooster en leefden er nu nog, reeds 30 jaar lang in de
vibraties van mijn Gods zijn.
Nu de meisjes zo¢n
60 zijn of 50 eigenen zij zich menselijke eigenschappen toe die ze in vreugde
leven. Want ik kan wel de levens-vibraties geven maar niet het leven met mij.
Zoals Christus is.
Doordat Abraham het dier offerde in plaats van zijn zoon, doordat hij
niet met zijn zoon te offeren God bevestigde, is het leven in het klooster
ingevuld door 16 herdershonden als het dier dat geofferd is omdat de mens te
zwak was.
Onze taak is de ziel van het leven terug te leggen in de honden. Wij
voelen doordat heel het land ons kent en naar ons toe trekt en even de sfeer
ervaart doordat een 5e meisje op een groot open terrein mijn
geschriften aan hun uitdeelt, wij voelen dat wij God bevestigen. Want dit gaat
al 30 jaar met dezelfde kracht in dit land door en maakt geluk en geeft kracht
in de mensen.
Het ten tweede male gedood worden, nu door God zelf, gebeurt op de rand
waar de mens zijn verstand verliest en de krankzinnigheid in gaat. Daar keert
het levensproces zich in teruggaand naar het jonge en met Buddha sprekende vóór
het geborene, en daarmee wordt ook de onbevlekte ontvangenis bevestigd.
In het niets wat ik leefde is het WuJi van de YiJing. Daar waar het TaiJi
waar nog manlijk en vrouwelijk heerst, verlaten is en het niets ontstaat om het
spirituele leven te ontvangen. Het niets spreekt in de YiJing de taal van het
niets, zoals het meer is boven de berg. Dat is voor het niets iets.
De YiJing is de enige plaats waar het niets de taal van het niets kan
spreken.
En ik eet nog steeds graan. Nu wel de volle korrel door ons gemalen en
onmiddelijk gegeten zodat de spiritualiteit van de kiemkracht en de QI-kracht in
het graan het hoofdbestanddeel van het voedsel is, aangevuld met bloemen
extracten en etherische olieën. Gebleven op het voedsel van je eerste dood, van
je afscheid van de mensen.
Je leeft als God met God. Als de dodende vader en de gedode zoon weer
verenigd in één universele vibratie. Die dus buiten de aarde om gaat, buiten
de wetten der zwaartekracht en in de wederopstanding.
HEXAGRAM
51
1-1-99
Rust en
creatieve explosie.
In het leven
zijn rust en creatieve explosie vermengd en geven daardoor wel een min of meer
actief leven. Bij de afgescheiden creativiteit daar wordt ook de rust een
afgescheiden gebied. Die persoon is dan liever alleen. Die rust is compleet. Er
is alleen een heimwee in naar die persoon die de creatie activeert en die niet
aanwezig is want bij de aanwezigheid zou ook het creëren ophouden want het er
niet zijn ervan wat ingevuld wordt met de
4-1-99
Door de
dwarse balk is de kosmos definitief afgesloten. Het karakter speelt zich dus af
in de atmosfeer. Het verdampende water blijft in de atmosfeer, waardoor het meer
boven de berg komt. De man die daar in het karakter in het midden staat als
begrip, ook hij heeft de horizontale balk als bescherming. Het karakter man en
bescherming kan ook gezien worden als een beschermende hand, die ook het begrip
heeft dat het water de hoogten der bergen passeert en dit beschermende begrip kan onder de hoede van dit
beschermen de rijstvelden doen ontstaan omdat de man weet wanneer de tijden dat
het water valt maar de bescherming kan ook de vrouw de rustige plek geven waar
ze haar baby groot kan brengen of waar ze bevrucht kan leven.
De balk die
de atmosfeer van de stratosfeer scheidt, geeft ook aan dat de stratosfeer
dodelijk en radioactief is en dat de atmosfeer leven kan in stand houden en doen
ontstaan. Dit Chinese karakter is dus het symbool van “dit is de aarde in
onderscheid met andere hemellichamen”.
De regen
komt nooit hoger dan de atmosfeer. Het karakter speelt zich dus op de aarde af
maar doordat het meer hier boven de berg is ontheft het zich aan het aards
rationele en legt toch een groot contact met het universele en kosmische leven
en maakt een eind aan het ongeloof is de I Ching-taal van spreken en geeft Wu-Ji
zijn betekenis van “er is meer dan de aarde”, wat in ieder mens blijft
voortleven als contact met het Goddelijke en daardoor zijn mogelijkheid tot
bevrijding van uit zijn aardse problemen en vanuit zijn beperkingen van zijn
programmaties en het is wel een teken der vruchtbaarheid der aarde maar onder de
bescherming van de man of de hand heeft de onbevlekte ontvangenis plaats
gevonden want de vrouw schuilt niet onder de beschermende man , zij ís daar en zij existeert daar door de eeuwen heen en geeft aan: de
vrouw is in zichzelf compleet mits zij het gebied boven WuJi als de heilige
geest erkent en de man is daarin alleen een bescherming tegen het natuurgeweld
der aarde en ook tegen het geweld van het aardse denken.
Dit is de
spirituele uitleg van de onbevlekte ontvangenis vanuit het wereld-as denken,
terwijl de biologische onbevlekte ontvangenis vanuit het leylijn denken is
ontstaan, maar de vrouw in het karakter ligt dus in het hart van het kruis van
wereldas en leylijnen.
Het
Goddelijke ervan is alleen vanuit de wereldas denken en de krachtenkeringen in
het WuJi uit te leggen. Want uit die krachtenkering van de goden structuur en de
Yin-Yang structuur, vanuit die krachtenkering komt de kracht van de bevruchting
die in de leylijnen zijn zegenende weg gaat en de vrouwen op aarde hun rust doet
vinden.
Een vrouw
kan alleen leven als zij in verwachting is, óf biologisch, óf spiritueel en de
man kan alleen leven als hij in verwachting is de vrouw te ontmoeten.
HEXAGRAM
51
1999
De meester zegt: De 5e dimensie (dit is mijn eigen levenslange
overtuiging) waarmee alle dieptepunten en eenzaamheden overwonnen zijn, is het
totale evenwicht. Dit is dus de structuur van de kosmos en zijn planeten maar
het is tevens in ieder mens de intuïtieve aanvoeling dit zelfde evenwicht in
zichzelf te brengen en daarmee het resultaat van de wetten van het universum.
Dit evenwicht is de basis van zijn voortbestaan in gezondheid. Het is het meest
essentiële levensgevoel en het legt ook aan de mens de wetten op waarlangs hij
moet bestaan zodat de kosmische sferics zijn eigenlijke voeding zijn (zoals
yogi’s die niet meer eten).
Het 4 dimensionale kan nog tot begrip gebracht worden, het 5 dimensionale
is, na de hele weg, de waarheid en het leven voor de mens doordat zijn
instincten de kosmos eigen zijn zoals de wolf die huilt bij volle maan.
Ieder mens met gevoel voor de natuur en de structuur van de kosmos, die
door Aristoteles de muziek der sferen is genoemd, ieder mens wordt daarin
geboren en leeft daarin. Daardoor heeft hij het einde van de weg reeds in zich,
het geeft hem alleen vreugde de stappen op de weg steeds te herkennen als weer
een toevoeging aan een hoger bewustzijn in zichzelf. Hij kent het einde, alleen
nog niet als bewustzijn.
Toen ik in de Zonnesteeg een boek schreef over de liefde der sterren,
ging dit hierover. Het vrije gevoel van de 5e dimensie, waar iedere
planeet een van je vrienden is omdat iedere planeet zijn specifiek eigen
straling aan je geeft. Het is de wezenlijke achtergrond van de astrologie.
(Het evenwicht tussen energie en materie is het evenwicht waaraan de
planeten en sterren als wet voldoen. Materie kan zich niet zelfstandig
vermeerderen, zij moet haar vermeerdering krijgen van de energie – en
andersom. Dit heeft ook met het licht te maken).
Het kwadraat van de lichtsnelheid is een waarde aan de x der hogere
algebra toegekend van waaruit de planeten hun onderlinge afstand vastleggen. X
is in deze vorm van hogere algebra een vaste waarde waaraan de planeten hun
afstanden ten opzichte van elkaar vastleggen gemeten aan het kwadraat van de
lichtsnelheid. Als een planeet voelt “ik zit, ten opzichte van het kwadraat
van de lichtsnelheid, enige duizenden km uit de afstand die ik hebben moet ten
opzichte van een andere planeet”, welke andere dan ook, dan herstelt hij zich.
Dat 5 dimensionale dat heeft zijn basis in de mens in de
niet-functionerende hersenen waarvan bijvoorbeeld karate gebruik maakt door de
tegenspierkracht op te heffen. Maar die ook zomaar bij een mens toegankelijk
kunnen worden, zomaar door een grote schok of door een zielsaandoening. Dat zijn
die mensen die orakeltaal spreken en ook vaak andere genezende krachten hebben.
Shamanen, plotselinge verlichtingen en zo.
De niet gebruikte hersenen zijn de thuishaven der intuïtie. Zij komen
door intuïtie in werking. Het schijnt ¾ van je hersenen te zijn, je gebruikt
maar een heel klein deel.