 2 ogen. offermat |
HEXAGRAM 38
De meester zegt: De
mens die zich richt naar het eeuwige wordt hard. Hij tracht het Andreas-kruis te
kantelen tot staand kruis, en verliest zijn mens-zijn. Voor anderen moet hij
zich verzachten. De zachte handen nemen de scherpte van zijn individualiteit
weg, waar hij anderen mee zou kunnen verwonden.
Uitstekende punten zijn volgens de Chinese leer van de Feng Shui
schadelijk voor de doorstroming van de Qi-krachten die het leven brengen en ze
veroorzaken Sha-Qi. In de huizen worden deze uitsteeksels verzacht met ronde
vormen, die de scherpte verzachten.
Het Andreaskruis is het zoeken van de mens. In de
Runen het teken van het samengaan en het huwelijk en het kruis is dus des mensen
eigen. Het is ook het individuele karma. Het staande kruis gevormd door de
wereldas en de leylijnen is de cosmos eigen en de verlossing van de mens omdat
het de mens ontdoet van zijn erfelijkheid of van zijn karma.
Het staande kruis weert de menselijke gedachten af en doet ze teniet. Het
is het Qi in zijn universele vorm en wie gelooft in de onmenselijke regels van
het universum door het staande kruis vertegenwoordigd behoeft geen bescherming
van zijn Qi-krachten.
Hij offert zichzelf zodat hij de anderen niet pijn doet, maar hen kan
leren en leiden op zijn weg naar het universele karma.
HEXAGRAM
38
19-3-99
Er zijn vier absolute levensmogelijkheden zoals er ook 4 absolute kompasstreken zijn. Alleen in het kompas zijn ze magnetisch geordend, Noord is altijd Noord
Deze 4 levensmogelijkheden staan in een ander kruis, in het Andreaskruis. Dit is een wet waarin de geest de materie ontstijgt.
In het karakter willen alle 4 de handen ontvangen en brengen deze kracht tezamen in de kruising van het midden (het centrum).
Terwijl wij nu in het Westen
het yin en yang leven als materie was dit in China waar het yin en yang vandaan
komt, de ordening van het leven vanuit de geest. Om het yin en yang niet
gebonden te houden aan de materie (waar het zijn van de geest gescheiden waarde
kreeg van oorzaak en gevolg, waarop de latere culturen gebaseerd waren zoals in
de Christelijke cultuur schuld en boete de basis waren en de geest als zich daar
boven staande manifesteerde als het ontvangen van de biecht) ontstond er een
drie-eenheid als cultuur en het raadsel van hoe wordt de 4e
windstreek aangevuld.
Zo werd in Oosterse landen
de materie gescheiden van de geest. De materie bleef een 2-eenheid van schuld en
boete door de mens zelf uitgevoerd. Door het Mohammedaanse dat 600 jaar na
Christus ontstond was de kern de man en hij mocht vier vrouwen hebben mits hij
de capaciteit had ze alle 4 gelijke liefde te geven. Hierdoor ontstond er tussen
leven en kosmos een eenheid waarin het materiele en de geest tezamen het
universele leven waren. In wezen is deze structuur onkwetsbaar en tevens is er
weinig verschil tussen het leven en de dood omdat beiden in de regels van het
universum in betekenis een eenheid zijn. Daardoor ontstonden er angstloze
culturen.
Het is het manlijke gedeelte
van het materiele leven op aarde, dus het yang, en de niet tot 4-eenheid gekomen
culturen blijft het vrouwelijke gedeelte van het materiele leven op aarde, het
yin gedeelte. Dit yin en yang heeft de aarde in evenwicht gehouden. Het
angstloze van het yang en de angst van het yin, zij kunnen niet buiten elkaar
bestaan zoals ook in het lichaam dat te yang geworden is het yin het van de dood
redt zo wordt ook het lichaam dat te yin geworden is door het yang gered.
In de wereld is zowel het yin als het yang bewapend en de
hogere vorm van politiek is te bepalen wanneer ingegrepen moet worden om weer
tot het juiste yin -yang evenwicht dat op de wereld vrede heet te komen en dit
stabiel te maken.
Het is de uitbeelding van het leven. Het is het kantelen
van het wiel. En steeds komt het in de juiste stand en dan is het universeel en
dan gaat het toch weer door en dat is de macht van het lichamelijke en zo krijg
je het
Van universele stand in Chakra-stand en weer ...
Maar steeds is er in de Chakra een overheersende en het
leven is die overheersende chakra-stand zelf terug te brengen in universele
stand
Het spirituele in het leven is te onderkennen in welke
chakra-stand het staat en vandaar uit zelf door te brengen naar volgende
universele stand dat is mediteren en dan heb je ook de wenteling van het rad in
eigen hand. Die vier handen zijn de kosmos aan het ontvangen om die
meridiaanbeweging op hoger niveau te brengen en te activeren.
27-3-99
De meester zegt: Het zijn vier handjes die misgrijpen ten opzichte van
het universele en daardoor zijn ze het leven. Er is wel steeds een gevoel van
het universele kruis maar het is niet tot bewustzijn en waar het tot bewustzijn
komt daar houdt het leven op en ook de aantrekkelijkheden van het leven, daar
begint het spirituele leven en het aantrekkelijkheden van het eeuwige.
Wat er nog aan leven over blijft als werkelijke waarde dat is het
dagelijkse offeren. Het offeren de hele dag, daar waar je voelt dat je aan het
offeren bent in je leven daar voel je nog dat je leeft in contact met het
universele. Al het andere van het leven is afgestorven is verdwenen in illusies
en onbelangrijkheden van tijdsbeelden. Met het offeren ga je terug naar het
universele kruis en daar sta je buiten de tijdsbeelden en sta je in het eeuwige
en in de wetten van het universum die naar het Goddelijke voeren en waar je
werkelijke levengevoel is dat je genade hebt gekregen.
HEXAGRAM
38
28-3-99
De meester zegt: Steeds als het Andreaskruis het staande kruis wordt, dan
wordt het tijdelijke het eeuwige en dan is er een reïncarnatie.
Het is de wereldas en de leylijnen.
In het Andreaskruis leven en dan weten dat het Gods-kruis de genade is.
In het Godskruis daar wordt het wereldkarma uitgeleden, en in het Andreaskruis
daar leef je met je eigen karma. Dat eigen karma moet zich bevrijden in het
Godskarma, zoals de leider Christus zei toen hij onder de mensen was, dus in het
Andreaskruis was: “Ik heb de schuld van de mensen op mij genomen” Dat komt
omdat hij het wereldkarma droeg.
Daarom is er in de mens de behoefte het Andreaskruis te doen kantelen tot
het samenvalt met het Godskruis. En dat geeft de zin aan zijn leven.
Steeds op weg zijn naar de genade wetend dat de genade de bevrijding is
doet men veel bidden en bidden is ook al is men er nog niet, zichzelf suggereren
dat men er is en zo voor zichzelf een psychogeen leven creëren.
Elke keer als het Andreaskruis samenvalt met het Godskruis ontstaat er
een reïncarnatie. Wetenschappelijk noemen ze dit een regenererend leven. Het is
ook zichtbaar in het vlees, dat men zich verjongt. Een man van 75 kan er in zijn
lichaam uit gaan zien als jong en leeftijdloos.
Een absolute incarnatie waar alle kruissamenvallingen een zijn geworden,
daar hangt de mens zelf aan het kruis en dat is zichtbaar gemaakt door Christus
die al duizenden jaren is blijven voortbestaan en steeds incarnerend in de
mensen en zelf alsmaar in het vaste geloofskruis aanwezig is gebleven.
In de Tao-Te-Ching staan de woorden van Lao-Tze “Ik ben de weg, de
waarheid en het leven”. De onbevlekte ontvangenis heeft de woorden van de wijsgeer
Lao-Tze in een onuitwisbare samenvatting vastgelegd waardoor het het Christelijk
geloof werd, ontsproten uit de Chinese wijsheid.
Wie niet bidt zal niet leven.
HEXAGRAM
38
28-3-99
Dat kruis dat is een vorm van magnetisme van de leylijnen en van de twee
aardpolen. En het Andreaskruis is eigenlijk ontstaan uit het Andreas-vuur. Als
de kosmos zwaar geladen is, voor onweer, vol elektrische spanningen en zich moet
ontladen, vóór dat het zich ontlaadt, dan ontstaat er op zee tussen de voor-
en de achtermast een slingerende blauwwitte zwaar geladen vuurslang en dat heet
het Andreasvuur. Dat is eigenlijk de middellijn van de 2 spaken, de niet
getekende middellijn. Maar hij is wel in het Andreaskruis aanwezig als spaak van
het godskruis.
De leylijn is wel te leven, is een magnetisch veld dat bij het leven
hoort. Maar die straal tussen die masten is veel hoger, is een kosmische.
Daardoor is hij zo uit elkaar gespleten om te kunnen leven, om hem voor het
leven geschikt te maken. Hier kan men uit afleiden dat alles wat leeft een
kosmisch leven heeft, op een manier gerangschikt is dat alleen de mens, als hij
die twee tezamen brengt (die twee van het Andreaskruis) krijgt hij Andreasvuur,
daar kan je niet in leven daarom moet hij het kantelen en onderbrengen in het
universele kruis waar het opgenomen wordt in de krachten waaruit dat kruis
bestaat.
Aan de einden van het
kruis is al het wiel aangegeven.
|
Gibor of Gifu, een van de runen, wordt ook geschreven als maalkruis of
Andreaskruis. Het is de G. Als symbool staat hij voor schenken, geven.
Verbinding, vermeerdering, verenigen om voort te planten. De aardse, menselijke
voortplantings- en scheppingskracht. In oude akten werd hij gebruikt als teken
voor “gehuwd”. De vereniging met de zusterziel, met de geestelijke
reisgenote. Maar hij symboliseerde ook het streven naar geestelijke en
ziele-krachten. En in zijn hoogste uitwerking op het éénworden met de krachten
van het al, het ingaan in God, de Unio Mystica.
In het Grieks wordt de G (Chi)
eveneens als een maalkruis geschreven. Samen met de P het teken van Pax Christi.
Gibor bezit ook een schrijfwijze waarbij twee van de armen een haak
hebben, als een onafgemaakte swastika.
De Swastika of Fyrfos, Fylfot is in vele Oosterse landen een van de
oudste en belangrijkste symbolen voor geluk. In Sumerie (nu Pakistan) werd hij
al gebruikt in 3000 AD. Hij symboliseerde de zon, de hoogste god, macht,
levenskracht. Ook had hij te maken met migratie, waarbij hij soms maar drie
armen had. Meestal werd hij gebruikt naar rechts draaiend (bovenste arm naar
rechts), maar linksom werd meestal ook als positief gezien, op een enkele
uitzondering na.
De gangbare stand was verticaal, maar hij komt ook scheefstaand voor.
HEXAGRAM
38
7-4-99
Uitstekende punten zijn volgens de Chinese leer van de Feng Shui
schadelijk voor de doorstroming van de Qi-krachten die het leven brengen en ze
veroorzaken Sha-Qi. In de huizen worden deze uitsteeksels verzacht met
plantenslingers of zelfs doekjes, wat niet scherp is. Dat ze in dit karakter in
een kruis staan is om in een kleine ruimte veel Qi-schade teweeg te brengen.
De zachte handen aan de kruiseinden willen de bewoners van het huis
beschermen tegen Sha-Qi.
De stand van het kruis is de stand van het Andreaskruis, zijn de spaken
van het rad die het staande kruis willen innemen. Het Andreaskruis is het zoeken
van de mens. In de Runen het teken van het samengaan en het huwelijk en het
kruis is dus des mensen eigen. Het is ook het individuele karma. Het staande
kruis gevormd door de wereldas en de leylijnen is de cosmos eigen en de
verlossing van de mens omdat het de mens ontdoet van zijn erfelijkheid of van
zijn karma.
Het staande kruis weert de menselijke gedachten af en doet ze teniet. Het
is het Qi in zijn universele vorm en wie gelooft in de onmenselijke regels van
het universum door het staande kruis vertegenwoordigd behoeft ook geen
bescherming van zijn Qi-krachten t.o.v. dit kruis.
Tot voor 40 jaar terug in deze tijd van nu werd de mens afgebeeld staande
voor dit kruis met een opschrift boven zich “ziehier de mens”, “ecce
homo”, en deze mens was bekroond door het doornenkruis. Beide als symbolen van
de zware weg die gegaan was. Dat daar de drager van de wereldschuld staat dus de
drager van het collectieve karma der mensen en zonder eigen karma was, was de
symbolisatie van de kracht Qi.
40 Jaar geleden heeft het Vaticaan besloten dat er geen menselijke
afbeelding meer aan het kruis mag zijn en toen ontstond gelijktijdig de
ineenstorting van het Christelijke geloof. Het is het resultaat van het Westerse
denken dat het bijgeloof in de afbeelding verdwijnen moest zoals ook in het
Moslimgeloof geen een afbeelding van de mens toegestaan is. De kosmische wet
laat nu ingaan dat het hele moslim denken over de wereld verspreid wordt doordat
de Balkanstaten leeglopen over wat hier eens een Christelijke beschaving was.
HEXAGRAM
38
De meester zegt: Het is het altaar en het offer en het offer wordt
gebracht door de voeten die zich niet verder bewegen dan op deze plaats want het
altaar dwingt tot meditatie. Het is dus het gaan en het tegenover gestelde er
van, de bezinning.
Het altaar is ook de heilige plek. Elk huis in China heeft een plik waar de voorouders vereerd worden. Het is een plek waar niet gelopen wordt, maar waar geknield wordt. Alleen zo kan met met veel mensen, een groot gezin, in een kleine ruimte leven.