gietvorm en mond (of object) en mens 

HEXAGRAM 13

De meester zegt: Het is de mens die zwijgt in een afzondering van stilte, een innerlijk gebied van stilte.

De mens die gewoon mens blijft en het leven leeft, wordt overstelpt door informatie van andere mensen en verliest daardoor zijn eigen levensritme en komt terecht in het ritme van de gezamelijke mensheid. Dat brengt in de mens een gevoel dat hij leeft maar ook dat hij iets verloren is en daardoor steunt het mens zijn op een basis van verdriet en niet-verwerkte informaties die als trauma's zijn leven beheersen.

Gaat de mens in zichzelf terug naar het oerbestaan dan komt hij terecht in een andere wereld en wel zozeer dat hij geen kritiek meer kan hebben op de normale wereld. Er ontstaat in hem een plek van afgezonderd zijn. Daar wordt niet gesproken, dat is dan die mond in het karakter, en de streep boven de mond betekent niet zomaar het zwijgen maar het doelbewuste zwijgen. Als twee mensen dat kunnen delen, dus in hetzelfde verkeren, dan passeren ze de diepten van het menszijn zoals de liefde en bindt het zwijgen hen tesamen in het TaiJi.

Als ze geheel die stilte als levensessentie geworden zijn dan krijgen ze vanuit het TaiJi contact met het WuJi wat de stilte van de dood is en met het bewustzijn dat ze daarin ook verenigd zijn ontstaat het universele

bewustzijn over het hele menszijn en over het doel van het menszijn want in het WuJi liggen alle basissen der grote religies en zij worden deel daarvan.                 

De mensen die de beweging en het praten leven zweren bij de huwelijks-sluiting de eed "trouw tot de dood ons scheidt". De mensen die de afzondering en de stilte leven zweren de huwelijkssluiting "trouw tot de dood ons verenigt". Dus de levenden gaan tot aan het WuJi en die in afzondering gaan tot in het WuJi. Liefde is daar eeuwigheid.

Anton Heyboer, 1998-99

© LiSe Heyboer 1999-2008        HOME